Saf su içerisinde yapraktan drosera yetiştirmek - HydrocultureBazı Drosera türlerinin yaprak kesimleri ile yetiştirilmesiı o kadar kolaydır ki, bunları yanlışlıkla yapmanız bile olasıdır.. Ara sıra bitkileriniz arasında düzinelerce minik bitkinin filizlendiği kırılmış bir yaprağı olan bir saksı bulabilirsiniz. Tüm türler için geçerli olmasada uygulanabilir bir yöntemdir.Ancak bu uygulamayı yaparken de birçok şey ters gidebilir. Yine de çoğu Drosera türü için yaprak keserek çoğaltma, bitkileri çoğaltmanın kolay ve hızlı bir yoludur.
Ana bitkiden yaprak kesip,torf ya da sphagnum üzerine yatırarak üretmeyi biliyor ve uyguluyorduk.Burada bahsi geçen ise yaprakları saf su içerisinde,güneş ya da ışık kaynağı gören şeffaf bir kap içerisinde yetiştirmek,çoğaltmaktır.
Bitkileri tohumdan çoğaltmak yerine neden yaprak kesimi tercih edilir? Yaprak kesimleri, ana bitkinin tam klonlarını üretecektir. Fidelerde ifade edilen birçok genetik çeşitlilik vardır. Büyüme koşullarınızda güçlü olan birkaç bitki elde ettiğinizden emin olmak için genellikle tohumdan istediğinizden çok daha fazla bitki başlatmanız gerekir. Zaten sizin için iyi performans gösteren ödüllü bitkinin tam bir kopyasını istiyorsanız veya steril bir hibrit veya başka şekilde tohum üretmeyecek bir bitkiyi çoğaltmak istiyorsanız, yaprak kesimleri tek seçeneğiniz olabilir. Extra olarak, yaprak kesimleri tohumdan daha hızlı olgun bitkiler üretme eğilimindedir.
Drosera türlerinin tümü yaprak kesimlerinden kolayca üretilemeyebilir. Drosera regia yaprak kesimleri özellikle zordur. Bu türlerde , kalın gövdeli ve sağlam kökleri olan diğer birçok tür için köke yakın kesimleri iyi sonuç verebilir.
Pigme veya yumrulu bir drosera türünde yaprak kesimi yapmak akıllıca olmaz. Drosera Pigmeler genellikle mevsimsel olarak ürettikleri gemmae'den üretilir. Yumrulu türler ise en iyi tohum veya steril kültür yani ,tissue culture (doku kültürü) ile çoğaltılır.
Drosera petiolaris grup türleri de sapından verdiği yaprak tabanından yeni bitkiler ile filizlenir. Dolayısıyla Stipül'ü de alarak yaprağı çekmeniz gerekir. Bunu yaptığınızda, bitkinize zarar verme şansınız olur. Ancak bu türlerden bunu yapmanın tek yolu budur ve mükemmel çekimler yapsanız bile yeni bitkiler elde etmenin garantisi yoktur.
Yaprak kesimleri için ilk şart, yaprakların iyi durumda olmasıdır. Yaprak kesimleri için en iyi zaman, bitkilerin kuvvetli bir şekilde büyüdüğü zamandır. Bol çiğli (yapışkanlı) tamamen gelişmiş yapraklar seçmelisiniz - muhtemelen her bitkiden en iyi 3 veya 4 yaprak seçilmelidir.
Çoğu Drosera türü, yaprağın dokungaçlı kısmının ortasından veya kenarından yeni bitkiler filizler verir. Bunu en iyi bitkilerinizdeki en iyi yapraklara yapmak acı vericidir, ancak yaprağı parmaklarınızın arasında tutun ve yaprağı yaprak sapı boyunca (nemli olmayan kısım) bir yerden çıkarmak için bir jilet, neşter veya kesme makası kullanın. Drosera filiformis gibi uzun yapraklı türler için yaprakları daha uygun bölümlere ayırabilirsiniz. Ayrıca kendinizi kesmemek için dikkatli olmanız gerekir.Parmaklarınızda yapışkan sindirim enzimlerinden hoşlanmıyor iseniz,buna alışın veya ameliyat eldiveni giyin.
Geniş yapraklar için yaprağın nemli kısmını uzunlamasına keserek daha fazla bitkicik elde edebilirsiniz. Bu, özellikle yaprağın merkezinde yalnızca bir bitki üretme eğiliminde olan yapraklar için kullanışlıdır.
Yaprak kesimleri için ikinci gereklilik, yaprakların bitkicik üretene kadar yaşaması için uygun bir ortamdır. Neyse ki burada birçok seçenek var.
Yaprak kesimleri için en temiz ortam
saf sudur. Yaprakları, plastik kapaklı veya plastik sargı ile kapatılmış küçük bir kavanozda bir cm kadar
saf su içinde dokunaç tarafı yukarı bakacak şekilde yüzdürün. Yaprakları kapalı bir deney tüpüne de koyabilirsiniz. Deney tüpleri kullanmak benim tercih ettiğim yöntemdir. Yapraklar sığmayacak kadar uzunsa, uygun uzunlukta kesin. Saf su kullandığınızdan emin olun. Bu d
amıtılmış veya ters ozmoz suyu olmalıdır. Su bulandığında, değiştirin. Suyun diğer yöntemlere göre avantajı, yaprakların nispeten steril suda daha uzun süre hayatta kalmasıdır. Bu özellikle,yenibaşlayanlar için önemlidir. Resimlerdeki gibi birkaç yapraklı bitkicikler olduğunda, turba/kum gibi tercih ettikleri ortama dikin. Onları biraz saf kumla gömebilirsiniz.
Yaprak kesimleri için kullanılacak diğer ortamlar canlı sfagnum, kurutulmuş uzun lifli sfagnum, turba, turba/kum veya kumdur. Başka bir deyişle, içinde yetişkin bitkileri yetiştirebileceğiniz her şey hakkında. Ana kriter, yaprak kesimlerinin çok ıslak tutulması ve onunla temas halinde kalmaları için kısmen ortamla kaplanması gerektiğidir. Nemi %100'de tutacak her ne olursa olsun, yaprak kesimli saksıları plastik torbalara veya kapalı teraryumlara koyabilirsiniz. Turbalı ortamları kullanmanın avantajı, turbanın bir şekilde yaprağa ve daha önce bitkiciklere besin sağlayabilmesidir. Canlı sfagnumun yaprak kesimlerini küften koruduğu ve biraz asidik bir ortam sağladığı düşünülmektedir. Ve zaten tercih edilen bir büyüme ortamında olduklarından, bitkicikleri bir süre saksılarda bırakabilirsiniz. Bu ortamların dezavantajı küf, siyanobakteri içermeleridir. yosun sporları ve yaprak kesimlerinin sağlığına müdahale edebilecek diğer organizmalar olabilir. Ayrıca yaprak kesimleri kendi kendine ya da dış etkenler ile hareket edebilir ve yerinden çıkabilir, bu nedenle olayları daha yakından izlemeniz gerekir. Kavanozların üzerine etiketler veya saksılardaki etiketler tarihle birlikte tür adı ve diğer bilgileri içeren etiketler koyduğunuzdan emin olun. Etiketteki tarih çok önemlidir. Hazırladığınız kaplarda minik bitkicikler oluşana kadar size bu süre uzun gelebilir,ancak takip etmek açısından etiketlemek önemlidir.
Yaprak kesimleri için gereksinimlerin kalanı çevreseldir: ışık, sıcaklık ve zaman. Yaprak kesimlerinin çok fazla ışığa ihtiyacı var ama onları kızgın güneş ışığında kavurmak istemiyorsanız, bunları floresan ışıkların altına koymak genellikle güvenli olur. Ancak ışık kaynağınız 30 cm'den daha yakın olmamalıdır. Bir serada, onları tezgahın altına veya gölgeli bir yere koymak en iyisi olabilir. Ancak tropikal D. petiolaris grubu türleri gibi oldukça sıcak ya da sıcaklıklar isteyen türler de vardır.
Şimdi asıl zor kısım geliyor: beklemek ve beklemek ve beklemek. İlk bir ay boyunca pek bir şey olmayacak. D. filiformis ve D. binata ikinci ayda oldukça hızlı bir şekilde patlayabilir, ancak D. slackii gibi diğerleri 5 ay dayanabilir ve sonra sizin için güzel şeyler yapmaya ikna olabilirler.Belki. Bütün yapraklar bunu yapmaz. Tamamen kahverengileşen veya mantarlaşanları çıkarmak gerekebilir.. Ama pes etmeyin .
Ancak çoğu Drosera da bu üretim şekli kolay ve zevkli olmasına rağmen zaman alır.
--John BrittnacherAlıntıdır: carnivorousplants.or
